Geschiedenis Paardensportvereniging St. Hubertus
De paardensportvereniging is opgericht op 5 mei 1926. Oprichter en voorzitter, tevens commandant, was Godefridus van de Elsen, familie van het bekende patersgeslacht van de Elsen.
De belangstelling voor deze tak van sport was mede te danken aan de cavalerie. Toen destijds een zeer belangrijk deel van de strijdmacht bestond uit boerenzoons die bij de cavalerie dienden, waren deze mede de belangrijkste pioniers voor deze tak van sport. Zij deden bij het leger ervaring op en paarden waren toen alleen op boerenbedrijven te vinden. Dus een boerensport bij uitstek.
Er was zelfs op meer plaatsen belangstelling, zoveel zelfs dat de N.C.B. over ging tot oprichting van de bond van landelijke ruiters. Dit vond plaats in het jaar 1928. Ook Gemert sloot zich hierbij aan. In Gemert floreerde het ruitergebeuren toen al uitstekend. In 1936 en 1939 werd al het kringkampioenschap behaald. En in 1938 bood de N.C.B. Gemert de rijvereniging al een vaandel aan dat vervaardigd was door de boerinnenbond afdeling Gemert. In 1940 werd voor de eerste keer St. Hubertusdag gevierd.
Vanwege de tweede wereldoorlog lag hierna de ruitersport stil tot 3 november 1944, toen konden er weer toekomstplannen gesmeed worden. De officiële heroprichting vond plaats op 10 februari 1945 onder leiding van toenmalig geestelijk adviseur Kapelaan van Haaren.
De ruitersport groeide toen heel hard. In 1946 richtte De Mortel een eigen rijvereniging op en in 1946 deed Elsendorp dat ook. Dit betekende voor Gemert verlies van verschillende leden en veel werk voor bestuur en commandanten. Doch het ledenaantal groeide in Gemert toch stevig door. En de kwaliteit had hier niet onder te leiden want in 1947 promoveerde het eerste achttal naar de klasse midden.
Ook muzikaal werd flink aan de weg getimmerd. In 1952 werd zelfs een trompettercorps opgericht. De ruitersport bloeide tot grootte hoogte in de jaren ’50, zeker toen in 1957 Mgr. Bekkers het groene licht gaf om ook amazones toestemming te geven om deel te nemen aan de paardensport. Ook begonnen de ponyclubs in die jaren de geboorte aan te kondigen. Zo ook in Gemert.
Na het bondsconcours in 1960 en 1961 en daarbovenop nog het NKB in 1961 dat in Gemert met groot succes werd georganiseerd, waren de pony’s niet meer tegen te houden. Er werd vanuit de Rijvereniging het plan opgevat om in 1962 een ponyclub op te richten, die verder met hulp van de Rijvereniging een zelfstandig leven zou gaan leiden.
Ook was de Rijvereniging toe aan een nieuwe standaard, deze kwam er in 1965 en werd voor de helft geschonken door de plaatselijke N.C.B. en was vervaardigd door de zusters van het Aarlese Broek en is nog steeds de trots van de vereniging. Voor het eerst na de oorlog mocht het achttal wat in 1961 was gepromoveerd naar de klasse Z deelnemen aan het N.C.B. Bondsconcours te Wanroij in 1965. Op 18 december 1967 werd besloten om de ruiters uit De Mortel weer op te nemen in onze vereniging.
Juist in deze jaren begonnen diverse maneges in opbloei te komen. Stond voorheen het achttal rijden op de eerste plaats, nu ging men steeds meer over tot de individuele sport. En het achttal rijden werd steeds minder populair. In 1968 werd het viertal Lustrum Kampioen van de N.C.B. Het moest hiervoor wel 21 viertallen verslaan.
Op 16 mei 1970 vond de officiële opening plaats van manege ’t Zwarte Water door loco-burgemeester A. Jaspers.
In 1976 werd op grootse wijze het 50-jarig bestaan gevierd. Het hoogtepunt was de organisatie van de bondskampioenschappen van het gewest van de N.C.B. dat in Gemert werd gehouden. Ook liet de ponyclub van zich horen door met het viertal in Melick het N.K.B. Kampioenschap te veroveren in de samengestelde wedstrijd. Een kroon op het werk van onze ponyclub St. Hubertus.
In 1996 vierde onze vereniging het 70-jarige bestaan. Dit moest natuurlijk iets groots worden. In het kader van de integratie werd besloten om een paarden- en ponyconcours te houden. De ponyclub uit Handel en de ponyclub uit Gemert gaven spontaan hun medewerking aan de organisatie. En dat kwam goed van pas, want er moest veel gebeuren. Een korte opsomming: 120 juryleden, 120 schrijfsters en 142 medewerkers. 96 landelijke rijverenigingen en 50 ponyclubs hadden ingeschreven met in totaal 30 achttallen, 81 viertallen en 2415 individuele inschrijvingen verdeeld over dressuur en springen. Een waar mammoet concours wat nog nooit in zo’n omvang was vertoond. Het geheel verliep volgens schema, veel deelnemers stonden verbaasd dat men zoiets kon organiseren. Het geheel verliep vlekkeloos, zelfs aan- en afvoer was geen enkel probleem. Dit was het mooiste cadeau waarvan de 70 jarige had kunnen dromen. Ook de eigen vereniging was in dat jaar succesvol, want zowel het L-achttal als het M-achttal werd op de N.K.B. kampioenschappen te Wanroij reserve kampioen in hun klasse.
In 2000 werd het M-viertal N.K.B. kampioen met ruim 17 punten voorsprong op nummer 2. Dat was zelfs 3 punten meer dan op de gewestelijke kampioenschappen die ook door Gemert gewonnen werden.
Rond de eeuwwisseling werd op grote schaal gefuseerd, zowel in het bedrijfsleven als in het verenigingsleven was dit aan de orde van de dag. Binnen de kringen van de N.K.B. had in het jaar 1995 een samenvoeging plaats gevonden van paarden en ponyclubs. Maar nu in 2001 / 2002 ging de N.K.B. samen met N.B.V.R. en K.N.F. over tot vorming van een Nederlandse Hippische organisatie, genaamd de K.N.H.S (Koninklijke Nederlandse Hippische Sportbond) met een gezamenlijk ledenaantal van 165.500 leden. Dit is na voetbal de tweede grootste sportorganisatie van ons land. Zo zie je maar hoe in 80 jaar een kleine boerenorganisatie kan uitgroeien tot zoiets groots.
Tussendoor behaalde het viertal M in Bladel nog eens het Gewestelijk Kampioenschap.
In 2005 werd in Gemert ook de samenvoeging van de Rijvereniging en de Ponyclub gerealiseerd. Dit gebeurde op 3 maart 2005. Zo is uiteindelijk na 43 jaar weer een vereniging ontstaan onder de nieuwe naam Paardensportvereniging St. Hubertus Gemert met een gezamenlijk ledenaantal van 141 leden. Dit zal de ruitersport zeker ten goede komen. In 2005 werd door de paarden weer eens het kringvaandel gewonnen, dit gebeurde voor het laatst in 1981.
Wist u dat:
– Gemert sinds jaar en dag de grootste afdeling binnen kring Helmond is
– Dat het achttal in die jaren 20 keer kringkampioen is geweest
– Dat 13 x de kringstandaard werd gewonnen
– Dat ook het jurykorps bestaande uit onze eigen leden graag geziene gasten zijn op vele concoursen
Tot slot, de ruitersport in Gemert verdient alom zowel binnen de gemeente als ver daar buiten een hoog aanzien, waar wij Gemertenaren alleen maar trots op kunnen zijn!
Noud Rooyakkers